Matagal pinag-isipan ni Seulgi kung pano siya makakabawi kay Irene. Pero ekis ang kariman. Lagas na naman pera niya dito pero bahala na. Bahala na si Bekman.

“Wanz, palimos bente.” Sabi ni Seulgi. Nagcocompute siya kung kasya pa pamasahe niya. Di pa rin niya sure kung ano talagang bibilhin niya.

“Sabay na lang kita mamaya. Libre ko na pamasahe mo. Para ka namang others. Magkasama tayo sa condo. Sagot ko na rin dinner natin.” Sabi ni Wendy. Nakita niya na mangiyak-ngiyak best friend niya.

“Thank you, bruh. Lab kita.” Sabi na lang ni Seulgi habang pinipigil niya luha niya.

“Umuwi ka na kasi sa inyo.” Binatukan ni Wendy si Seulgi.

Umiling lang si Seulgi habang pinupunasan yung slight tears niya.

—-

Third class na nila this week sa Humanities. Sinigurado ni Seulgi na hindi siya malelate. In fairness, nauna pa siya kay Irene. Pangit pa rin si Miss Tiff kasi late siya ng ten minutes. Prelim requirement yung paper on humanists on different periods. Aanhin ba itong pag-aaral sa Humanities kung inhumane naman ang government system?

Di pa rin pinapansin ni Irene si Seulgi. Pero nakakahalata na siya na aligaga nga yung katabi niya. Parang maya’t maya eh may kinakamot sa pwet. At least di na siya masyadong badterps kasi maaga naman si Seulgi.

Malapit na matapos yung klase. Binigyan sila ng time to discuss on their paper. Mga ten minutes din yun.

“So, anong plano natin?” Tanong ni Seulgi pero di pa rin makatingin kay Irene.

“Wala akong weekend class. Pwede naman tayo gumawa, magbrainstorm. Ikaw ba?” Chill lang si Irene. Sinungitan niya ng konti, pakunswelo lang ba.

“Ah, wala rin akong weekend class, pero may raket ako pag Saturday morning.” Inaalala pa rin ni Seulgi kung pano niya ibibigay yung mini cake sa bag niya. Nagpatulong pa siya kay Wendy at muntik nang masunog yung condo unit sa katangahan niya. Medyo napalaki yung gastos kasi tinikman pa niya yung first batch tapos naubos lang nila ni Wendy.

“Okay, SB na lang? After lunch?” Medyo nabadtrip na naman si Irene kasi di na naman nakikinig si Seulgi. May hinahalungkat sa bag. Nakatayo na siya at nakuha na yung bag niya when suddenly, naglabas si mokong ng maliit na box.

“Irene,” hiyang sabi ni Seulgi. “Sorry pala sa nangyari last time. Peace offering oh.” Binitbit niya sa ribbon yung white na box na maraming doodle tapos binigay kay Irene.

Napasmile si Irene. Naamaze siya kasi amazeballs yung drawings sa box. Puro oso tapos pusa. “Bat may paganito?” Sa isip-isip niya: Enebe medyo kinilig ako.

“Peace offering.” Tumayo na din si Seulgi at kinuha yung bag niya. Nakahinga na siya ng maluwag. Napangiti niya pa si cup noodles.

“Thank you.” Sabi ni Irene.

“I’ll see you on Saturday.” Dirediretso lang si Seulgi palabas ng room pero nararamdaman niyang namumula yung pisngi niya.

“Oh, nabigay mo na? Ang tagal mo.” Sabi ni Wendy nang hinatak niya si Seulgi papunta sa cafeteria. “Gutom na ko.”

Di na bumili si Seulgi ng lunch. Instead, naglabas siya ng tupperware. Yung mga sunog na part ng binake nila ni Wendy yung lunch niya.

“Ano yan bruh? Itim na itim yan ah.” Sabi ni Joy.

“Wawa naman si baby bear.” Binigay na ni Yeri yung coke in can niya kay Seulgi.

“Thanks.” Tipid na sabi ni Seulgi.

At syempre, bago kumain, nakaphone na naman yung dalawa. O