Madalang na lang na may oras sila Irene at Jennie just to themselves. Sobrang nabawasan na yun since naging parte sila ng tropang paa. Irene thinks that she missed out a lot being too focused on studying. Being with more than Jennie, parang unti-unti na ring lumalaki ang kanyang mundo.

Nakilala niya si Jennie on the first day of classes. And that was four years ago. Dahil sa sobrang pabibo student niya, after classes, nagpunta agad siya sa library to pick up some advanced reading materials. Mga ilang makakapal na libro rin yung napa-photocopy niya bago siya nagsettle sa isang table. The library is too big, to be honest. Kaya laking gulat niya nang may umupo opposite her chair.

“Hi, magka-block tayo. You’re Irene, right?” Tanong ng babaeng di niya mamukhaan.

Nagpapanic na si Irene sa utak niya. Sa dami ba naman ng introduce yourself na ginawa nila, parang walang pumapasok sa utak niya na pangalan. “Oh, hi!” Pinipilit pa ring niyang maalala kung ano nga yung pangalan ng babae.

“I’m Jennie Kim. Nice to meet you.” Ngumiti yung babae at nilabas yung notes niya.

The rest is history after that. Parehas sila ni Jennie, very much grade conscious students to the point na they are competing with each other, but in a good way. Masarap mag-aral when you’re not studying alone. Siguro nga, kaya di sila masyadong nakikihalubilo sa iba nilang block mates dahil nababagalan sila sa phase of learning nila. It’s not to brag, pero Irene really hates wasting time. At masaya siya sa company ni Jennie.

Nakaupo sila sa library like the first time they met. Kahit na two weeks before pa mag-midterms, eh nag-aadvance review na naman silang dalawa.

Medyo uneasy si Irene. After niya marinig ng juicy secrets ni Seulgi last Saturday sa clubhouse, talagang nababagabag siya. Oo, nalaman na ng ate niya. Pero it doesn’t mean their parents would be as tolerating as Ate Taeyeon.

“Ang lalim ng iniisip mo, sizt.” Akmang hahataw sa tulalang mga mata ni Irene si Jennie. “Iniisip mo pa rin ba yung happenings last Saturday?”

“What if, payagan ko na manligaw si Seulgi? Do you think it’s too soon?” Sinara ni Irene yung notes niya. She’s not really in the mood to study.

“Teh, kung feeling mo ready ka na, edi go lang. Wala naman pumipigil sayo.” Mahinhing sabi ni Jennie. Mukhang ayaw na rin magreview ni sizt. “Ang yaman pala ni Seulgi, no? Di mo aakalain. Dati ginawan niya ko ng project sa accounting, mukhang gipit na gipit na pulubs, tapos yung totoo pala sa sobrang yaman niya, kaya niyang bilhin yung pagkatao ko.”

“Yeah, she really doesn’t seem like it.” Napabuntong hininga si Irene. Jennie’s just stating the facts. Seulgi seems like she doesn’t have any idea kung gaano sila kayaman. She’s really generous at di mo makikitaan ng arte sa katawan. Seulgi dresses casually, at bukod sa sports car nito, di mo talaga aakalaing rk sa sobrang humble.

“Ano palang sabi ni Ate Taeyeon? Ayos lang ba?” Tumingin si Jennie sa best friend niya, talaga ngang parang ang bigat ng dinadala. Parang nung nagbreak sila ni Bogum, ganito rin ang itsura.

“Tinanong ako ni ate dahil daw ba sa ual orientation ko kaya daw ba kami nag-break ni Bogs. Sabi ko hindi. Recent ko lang talaga nalaman na may possibility rin na magkagusto ako sa babae.”

“Irene, nung nalaman ko sa sarili ko, at pinangatawanan ko, di naman nabawasan yung pagkababae ko. Ako pa rin yung sarili ko. Kaya di ko maintindihan kung bakit big deal sa ibang tao ang pagiging homo.” Alam ni Jennie kung gaano kahirap magtago. It’s a matter of progress where you try not to be lost in finding yourself.

“Feeling ko naman tanggap ni ate. Pero natatakot lang ako.” Pag-amin ni Irene. Mas nasasabi niya talaga yung deepest thoughts niya kay Jennie kesa sa ate niya. Iba kasi yung feeling ng ka-age mo lang yung nasasabihan mo. Sa seven years na nilang magkapatid, nahihirapan talaga siyang mag-open up dito. Ate Taeyeon is composed at matalino. Malapit na nga ata ikasal yun. Yung worry niya is baka macompare siya lalo sa ate niya.

“Na baka di mo maabot yung standard ng ate mo?” Tanong ni Jennie sa best friend niya. Alam niyang hindi makakasagot si Irene. Basang-basa niya na ito. “Irene, four years na tayong magkaibigan. You’re the most independent person I met. Kaya kung inaalala mo kung anong sasabihin ng parents mo if ever magcome out ka sa kanila, know that I’ll be here kung di ka nila tanggap.”

“I guess you’re right. Feeling ko worth the try si Seulgi.” Di pa rin maalis ang kaba sa puso ni Irene. Kahit na inassure na siya ni Jennie, syempre iba pa rin yung feeli