Agad agad nag sagawa si seulgi ng wiretapping sa laptop ni irene at nakipag kita kaagad si seulgi kay joy, 

"Joy, nagawa ko na di ko lang alam kung tama ba, sinunod ko lang instruction mo" 

"Magaling seulgi, cellphone nalang nya kailangan natin kung wala tayung makuha sa laptop nya" 

"Siguro naman kapag wala tayong nakuha sa kanya hindi na natin sya idadamay?" 

"alam ko seulgi, di natin idadamay si irene kung wala talaga syang alam" 

"sige na joy baka magising pa sya ng wala ako sa tabi nya" 

"ANO? PUTA SEULGI ANO GINAGAWA MO BAT MO SYA KATABI?" 

"Joy para kang tanga sa tingin mo magagawa ko utos mo kung hindi ako tatabi sakanya at kukulitin sya?" 

"binabalaan lang kita seulgi" 

"alam ko joy uuwi na ko mag ingat ka"

Umuwi na si seulgi at tinignan naman nya si irene sa loob ng kwarto nito pinag mamasdan nya ang maamong mukha nito sa pintuan

"Sorry Irene kailangan lang talaga ayoko man mag sinungaling sayo pero kinakailangan" usap ni seulgi sa sarili nya

Lumabas naman si seulgi at sa sala na sya natulog. 

Naalimpungatan naman si irene dahil nauuhaw ito, pag tingin nya ay wala si seulgi sakanyang tabi

"Seulgi?" hinanap ni irene si seulgi tinignan nya sa labas kung andun nga ito, pag dating nya sa salas ay andun si seulgi na mahimbing na natutulog. 

Kumuha naman si irene ng tubig at uminom ito at bumalik sa kwarto para pag labasan si seulgi ng unan at kumot. Inayos nya ang ulo ni seulgi sa pag kakahiga at kinumutan hindi nya maiwasan hindi matawa dahil nag hihilik ito matulog. 

"ngayon ko lang napansin na nag hihilik kapala matulog" nakangiting sabi ni irene at tumayo na ito at pumasok sa kanyang kwarto at bumalik sa pag tulog 

Nagising ng maaga si wendy at nag luto na ng almusal sa kusina gigisingin nya sana si seulgi sa kwarto ngunit wala ito

"san nanaman kaya yun nag punta" napakamot sa ulo si wendy dahil wala nanaman si seulgi sa kwarto,

Kinakatok ni wendy si yeri dahil madami syang niluto na almusal at para hindi na din mag abala pang magluto ito. 

"Yeri gising na kain ka breakfast" katok ni wendy sa pintuan ni yeri "Yeri dali na wala ako kasabay" 

Biglang labas ni seulgi sa apartment ni Irene, gulat naman na nag tataka si wendy bat lumabas si seulgi sa bahay ni irene

"ANO GINAGAWA MO DYAN?" sigaw ni wendy at nakaturo pa sa pintuan ng bahay ni irene

Sabay labas ni yeri na bagong gising din

"ano ba unnie ang iingay naman natutulog pako eh!" pag mamaktol ni yeri

"oo nga wan ingay mo" 

"HOY KANG SEULGI SUMAGOT KA MAY BAHAY KA BAKIT DYAN KA NATULOG?" sigaw ulit ni wendy 

"puta aga aga wendy! Pwede?" 

"Oo nga seulgi unnie? Bat ka andyan" 

"eh nag inom ako kagabi tapos pumanik si irene sa rooftop niyaya ko uminom tapos dito ko sa sala natulog" 

"Yun lang?" 

"What do you expect? May mangyari? Hoy hindi ako ganung tao isa pa sasapakin na kita" 

"okay okay sige na" tinaas ni wendy ang dalawang kamay na parang sumusurrender sa laban "tara na kakain na nakapag luto nako lalamig na yun" 

"okay gisingin ko na si irene sa kwarto nya" 

"gisingin mo lang wag ka mag tagal masama pinag aantay grasya" sabay baba ni wendy sa hagdan "yeri baba na bilis" 

Pumasok ulit si seulgi sa kwarto ni irene pero wala ito sa kama nya biglang labas nito sa banyo na naka tapis lang

Biglang nag takip ng mata si seulgi ng mata nya at tumalikod

"ahhh, sorry i thought na natutulog kapa kaya pumasok ako sa kwarto mo" 

"Ahh hahaha bat ka nahihiya ngayun kalang ba nakakita ng babaeng kaliligo lang?" nakangising tanong ni Irene kay seulgi 

"sorry baba na ako kakain na breakfast" sabay lakad ni seulgi habang nakatakip parin ang mata at nauntog ito sa pader

"seul nakatalikod kana pwede mo na kasing tangalin yang takip sa mata mo it's no