အိမ္တစ္လံုးကို အသစ္စက္စက္ပစၥညး္၊ ေခတ္ေပၚပစၥညး္ေတြနဲ႕ေဆာက္တာ ျမန္တယ္။ လွပေခတ္မွီတယ္။ ဒါေပမယ့္ စက္ရံုေတြက ခုမွ ထြက္လာတဲ့ပစၥညး္ေတြက သိပ္ကိုမာေက်ာတယ္ ကိုကို၊ အိမ္သုတ္ေဆးနံ႕ေတြနဲ႕ မႊန္ေနတဲ့၊ အရာရာတုိင္းက ေျပာင္လက္ျပီး မာေက်ာတယ္။ မရင္းနွီးဘူး၊ မေႏြးေထြးဘူး။ အဲ့လိုအိမ္မ်ိဳးက လူေနအေဆာက္အံုသာသာပဲေလ။ ခ်စ္ျခင္းရနံ႕နဲ႕လႊမ္းျခံဳေနတဲ့အိမ္လို႕ ေျပာလို႕မရဘူး။

ဒါေႀကာင့္ ကြ်န္ေတာ္က ေနမ်ိဳးေဆးတို႕ ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ေလးကို အရမ္းသေဘာက်တယ္။ လူနဲ႕ရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္ျပီးသား၊ လူရဲ႕ အရိပ္ေငြ႕တုိ႕ ထံုးမႊမ္းထားတဲ့ နူးညံ့တဲ့အိမ္ကေလး၊ ေနထုိင္သူကို ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေပြ႕ဖက္ေပးနုိင္တဲ့ အိမ္ကေလး၊ အိမ္ေလးရဲ႕ အုတ္တစ္ခ်ပ္ကအစ လူ႕သေဘာ လူ႕မေနာကို သိေနျပီး သူ႕ကိုထိေတြမိတာနဲ႕ ပံုျပင္ကိုယ္စီကို ေျပာျပေပးနိုင္တဲ့အိမ္ကေလး။

ျပတင္းေပါက္ေလးေပၚလက္ေထာက္ျပီး အျပင္ကို ေငးႀကည့္ေနရင္း ဟိုး...အရင္တုန္းက ဒီလိုလုပ္ဖူးတဲ့ လူေတြရဲ႕ပံုျပင္ကို ေျပာရင္း ကိုယ့္ကိုအေဖာ္ျပဳေပးနုိင္တဲ့ အိမ္ေလးမ်ိဳးမွာ ကြ်န္ေတာ္ ကိုကို႕ကို ေစာင့္ေနခ်င္တယ္။

ကိုကို႕အခ်စ္ကိုေတြးျပီး ကိုကို႕ကိုလြမ္းတုိင္း ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပရင္ စိတ္၀င္တစားနဲ႕ နားေထာင္ေပးနုိင္တဲ့ အသက္၀င္ေနတဲ့ အိမ္ေလး တစ္လံုးကို ကြ်န္ေတာ္ ပိုင္ဆိုင္ထားေလရဲ႕..

စ၀္ခြန္ပိုင္