Youngjae karanlık evde duvarın köşesinde oturan çocuğa baktı ve yine diğerinin ezberlemiş olduğu o yalanı söyledi.

"İyi olacaksın Daehyun."

Daehyun saçları arasına dolaşmış parmaklarını çözdü ve kollarını dizleri üzerine serbest bıraktı. Derin bir nefes aldı. Şimdi gitmesine izin veremezdi. Youngjae onu bu şekilde bırakmamalıydı. Yavaşça başını kaldırıp karanlıkta parlayan o gözleri buldu ve cümleyi düzeltti.

"Beni sevdiğin sürece iyi olacağım."