Terasa.... *sigh*
Assalamualaikum.
Lama gak rasenye tak update blog.. Huhu. Story pon sekali sekala update, Little bit busy these day.. Huhu
Okay lets just looks forward pd tajuk okay?
Blog kali nie tak la.. Tak la panjang. Short. Nie cuma luahan perasaan..
Okay.. I'm the only one yg minat piano dalam family nie. Abang aku biasenye okay je kalau bab2 muzik.. Until lah satu hari nie. Adik aku masuk bilik aku (actually mmg hari2 dia masuk bilik aku).. pastu aku cakap la kat dia.
"OKi cuba tengok dia main piano nie. Bapak laju!" I was so excited. Abang aku keluar time tu. So tak de sape la aku nak gila2 pasal piano.. Pastu adik aku buat tak tau and pandang phone. Aku panggil la lagi.
"Oki tengok la nie.." Diam.
"Oki..."
"Oki.."
"Oki.."
"Ape? Serabut aku masuk bilik ko nie. Tengok piano bukan boleh masuk syurga pon."
Kurang ajar gila. Dia tak fikir pulak time orang azan dia melalak macam orang bangang mabuk dengar lagu green day. Bunkface bagai. Agak la,.. Aku kpopers.. pon tau tutup concert bile dengar azan. Dia? Bila aku tegur dia cakap.
" Hmmm. start da ustazah dia tu." Memang makan penampar pastu dia boleh cakap aku macam.
EH MEMANG BUDAK ZAMAN SEKARANG MEMANG INFINITY KURANG AJAR EH?
So pada pendapat korang. Macam mana nak repair kepala senget mangkuk ayun tingkat 1000 adik aku nie? Umur 12 tahun tapi lagak macam budak 50 tahun.
Comments